Blog 5
 |
| Kerst 2013, Otrobanda - Curaçao |
In Curaçao kwamen wij uit de supermarkt Bon Bini gelopen en bij het oversteken zag ik een bestelauto van een bakker. Niks bijzonders, maar achter de naam van de bakkerij stond geschreven: Jesaja 55. Op weg naar huis dacht ik die gelovige bakker wil een boodschap uitdragen, wat wil hij zeggen met die tekst? Op ons logeeradres bij Mário zocht ik het even op:
Hierheen! Hier is water,
voor ieder die dorst heeft.
Kom, ook al heb je geen geld.
Koop hier je voedsel en eet.
Kom, koop voedsel zonder geld,
koop wijn en melk zonder betaling.
Daar zal de bakker niet rijk van worden, dacht ik. Of wil hij de tekst die er op volgt doorgeven?
Waarom geld betalen voor iets dat geen brood is,
je loon besteden aan wat niet verzadigen kan?
Luister aandachtig naar mij,
en je zult ruimschoots te eten hebben
en genieten van een overvloedig maal.
Leen mij je oor en kom bij mij,
Luister, en je zult leven.
Zo rijdt de bakker rond op Dushi Korsou met toch een mooie boodschap niet?
Dinsdag werd op de marinebasis in de open lucht een massaal bezochte oecumenische kerstnachtviering gehouden. Er werd gecollecteerd voor de voedselbank Curaçao die elke maand 300 voedselpakketten verstrekt.
We verblijven nu bij onze kinderen en zijn te gast in een samenleving die nogal verdeeld is en waarin velen moeten ploeteren om brood op de plank te krijgen en anderen in overdaad leven. Niets nieuws.
Toen Margje en ik gingen studeren aan de Jelburg (1961-1963) bereidden we ons voor om in achterstandswijken aan de slag te gaan met jeugd en jongeren. We zagen in de zestiger jaren de tegenstellingen in De Pijp en de Jordaan in Amsterdam en in volksbuurten van Amersfoort. We zagen die tegenstellingen op de meest schrijnende manieren in Brazilië en ook hier in Curaçao.
In elke samenleving ontstaat wel een beweging die zoekt naar bevrijding uit armoede en onderdrukking. Vaak met leiders die door de elite aangeduid worden als “populisten”. Op Curaçao is zo’n “populist” tijdens de opgang van zijn partij, die het zelfs tot deelname aan de regering leidde, vermoord. Helmin Wiels ging een visje kopen aan het strand bij Mari Pompoen en enkele schoten maakten een eind aan zijn leven.
Op mijn verjaardag waren we op die plek en aten ook een visje op het strand onder een prachtige sterrenhemel en opkomende maan. Als verrassing kreeg ik een mooie papieren ballon met onderin een brander aangeboden door onze kinderen en kleinkinderen in Arnhem en meegesmokkeld door Margje. Na enige moeite vatte de brander vlam en vulde de ballon zich met hete lucht. Langzaam voelde ik hem uit mijn handen glippen omhoog. De wind nam hem mee en dreef hem over zee, verder en verder. Geboeid bleven we staan kijken naar het lichtje dat kleiner en kleiner werd tot het niet meer te zien was. Een prachtig slot van mijn verjaardag. Daarna wandelden wij van het strand af en stonden even stil bij de plek waar Wiels werd neergeschoten.
 |
| Vermoord op 05-05-2013 |
Dreigt de boodschap van Helmin Wiels dat voor velen een lichtje was voor verandering als de hete luchtballon te verdwijnen aan de horizon? Of heeft zijn lichtje mensen aangestoken om te blijven streven naar meer gerechtigheid en eerlijk delen? We deelden het brood op kerstavond in de kerstnachtviering met zeker driehonderd mensen. Als we rechtvaardig gaan delen is er geen voedselbank meer nodig. In Curaçao niet, in Nederland niet en Brazilië niet.
De boodschap van Jesaja waarmee de bakker rondrijdt geeft toch moed en kracht voor het nieuwe jaar om te blijven streven in onze samenleving naar eerlijk delen.
Zoals regen neerdaalt uit de hemel
en daarheen niet terugkeert
zonder eerst de aarde te doordrenken
haar te bevruchten en te laten gedijen
zodat er zaad is om te zaaien
en brood om te eten.
